คู่มือเอาชีวิตรอด / โคลิน โทเวลล์ วารา

ทักษะสำคัญ ๆ สำหรับการผจญภัยกลางแจ้ง
“ ยี่สิบปีถัดจากนี้ คุณจะผิดหวังกับสิ่งต่าง ๆ ที่คุณไม่ได้ทำ
มากกว่ากับสิ่งต่าง ๆ ที่คุณได้ทำไปแล้ว”
(มาร์ค ทเวน)
ผู้แต่ง :โคลิน โทเวลล์ (ผู้เชี่ยวชาญการอยู่รอดของทหาร)
ผู้แปล : นกหวีดเรือ
ในสถานการณ์ที่ต้องเอาชีวิตรอดนั้น ต้องมีองค์ประกอบสี่ประการเพื่อให้มีโอกาสจะได้ผลลัพธ์เป็นบวก: ความรู้ ความสามารถ ความมุ่งมั่นที่จะเอาชีวิตรอด และโชค
.
ความรู้กับความสามารถนั้นอาจเรียนรู้กันได้ แต่ความมุ่งมั่นที่จะเอาชีวิตรอดถูกกำหนดโดยพันธุกรรม ให้อยู่ในกลไกการเอาชีวิตรอดของเรา และเราอาจไม่รู้ว่ามีอยู่จนกระทั่งเราได้ถูกทดสอบ ตัวอย่าง เช่น ผู้ที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างเต็มที่ และมีอุปกรณ์ครบครัน เกิดสิ้นหวังในสถานการณ์ที่สามารถเอาชีวิตรอดได้ ในขณะที่คนอื่นผู้มีความพร้อมน้อยกว่าและขาดแคลนอุปกรณ์ กลับเอาชีวิตรอดได้ทั้งที่ดูเหมือนจะเป็นไปไม่ได้ นั่นเป็นเพราะพวกเขาไม่ยอมสิ้นหวัง
.
“จงยึดหลักเรื่องเปลืองแรงน้อยสุดเพื่อประโยชน์สูงสุดเสมอ”
.
“จงปฏิบัติต่อป่าดงพงพีด้วยความเคารพ นำเข้าไปเฉพาะสิ่งที่สามารถนำกลับออกมาได้ ทิ้งไว้เพียงรอยเท้า เก็บมาเพียงภาพถ่าย”
.
การค้นหาวิธีแก้ไขปัญหา และการเอาชนะปัญหาได้อย่างต่อเนื่องจะเพิ่มพูนความรู้ให้กับคุณ และในกรณีส่วนใหญ่ จะช่วยให้คุณรับมือกับปัญหาได้หากปัญหาเดียวกันนั้นเกิดขึ้นซ้ำอีก
.
ในกองทัพนั้น เราแบ่งหลักการพื้นฐานของการเอาชีวิตรอดเป็นสี่ประการ:
1. การปกป้อง ( protection )
2. ที่ตั้ง (location)
3. น้ำ (water)
4. อาหาร (food)
.
โดยการปกป้อง ( protection ) จะมุ่งเน้นความสามารถของคุณในการปกป้องไม่ให้บาดเจ็บเพิ่มอีก กับปกป้องตัวคุณเองจากธรรมชาติ และสภาพอากาศต่าง ๆ
.
สำหรับเรื่องที่ตั้ง (location) นั้น เน้นความสำคัญเรื่องทำให้ผู้อื่นมาช่วยเหลือคุณได้ โดยแจ้งให้พวกเขารู้ว่าคุณอยู่ที่ไหน
.
หลักการพื้นฐานเรื่องน้ำ(water) มุ่งเน้นการทำให้แน่ใจว่า แม้เพียงในระยะสั้น ก็มีน้ำที่ร่างกายต้องการเพื่อให้คุณสามารถบรรลุหลักการพื้นฐานสองข้อแรก
.
ส่วนเรื่องอาหาร (food) แม้ในระยะสั้นจะไม่ใช่ความจำเป็นเร่งด่วน แต่จะมีความสำคัญมากขึ้นหากสถานการณ์ของคุณดำเนินไปนานมากขึ้น เราสอนหลักการพื้นฐานตามลำดับนี้ แต่ลำดับความจำเป็นเร่งด่วนสามารถเปลี่ยนแปลงได้ โดยขึ้นอยู่กับสภาพแวดล้อม สภาพของผู้รอดชีวิต และสถานการณ์ที่ผู้รอดชีวิตพบว่าตัวเขาหรือตัวเธอประสบอยู่
.
“การเข้าใจสภาพแวดล้อมของคุณจะช่วยให้คุณเลือก อุปกรณ์ดีที่สุด ใช้เทคนิคต่าง ๆ ที่ดีที่สุด และเรียนรู้ ทักษะต่าง ๆ ที่ถูกต้อง”
.
“ยิ่งคุณเข้าใจมากยิ่งขึ้นเท่าไรว่าบางสิ่งทำงานอย่างไรและทำไม คุณจะยิ่งมีความพร้อมมากยิ่งขึ้นเท่านั้นที่จะปรับตัวและหาสิ่งอื่นมาทดแทน หากสิ่งนั้นเสียหรือสูญหาย”
.
“มีเพียงเส้นกั้นบาง ๆ ระหว่างความชื่นชมและเกรงกลัวสภาพแวดล้อม กับการต้องรอคอยความเมตตาจากมัน”
.
บางครั้งมีเส้นแบ่งที่บางมากระหว่างความชื่นชมและเกรงกลัวต่อความงามของสภาพแวดล้อม กับการรอคอยความเมตตาจากมัน ยิ่งคุณเข้าใจในทั้งเสน่ห์และอันตรายของสภาพแวดล้อมแบบหนึ่ง ๆ มากยิ่งขึ้นเท่าไร คุณก็ยิ่งมีความรู้ดีมากขึ้นในอันที่จะเลือกอุปกรณ์ที่เหมาะสม และเข้าใจวิธีใช้งานอย่างดีที่สุดหากเกิดความจำเป็นขึ้นมา
.
.
จงจำไว้ว่า ไม่ว่าอุปกรณ์ฉุกเฉินของคุณจะดีเพียงใด หรือคุณจะมีความรู้และทักษะอย่างกว้างขวางมากแค่ไหน จงอย่าประเมินต่ำเกินไปเรื่องพลังอำนาจของธรรมชาติ หากว่าสิ่งต่าง ๆ ไม่ได้กำลังเป็นไปตามที่คุณได้วางแผนไว้
.
.
จงอย่ารีรอที่จะหยุด และประเมินสถานการณ์ของคุณเสียใหม่ จงจัดลำดับความสำคัญใหม่อีกครั้งหนึ่ง และจงไม่กลัวที่จะหันหลังกลับเพื่อพยายามใหม่อีกครั้งหนึ่งในภายหลัง— ความท้าทายจะยังคงอยู่ที่นั่นเสมอในวันพรุ่งนี้
.
สุดท้ายนี้ จงจำไว้เสมอว่าวิธีที่ได้ผลดีที่สุดในการรับมือกับสถานการณ์ที่ต้องเอาชีวิตให้รอดคือ หลีกเลี่ยงที่จะเข้าไปอยู่ในสถานการณ์นั้นตั้งแต่แรก